Filmowe odkrycia sierpnia (08/2017)

Aby nieco urozmaicić ciąg recenzji, wpadłam na pomysł stworzenia zupełnie nowej serii. Chciałabym dzielić z Wami produkcjami, które mnie osobiście w jakimś stopniu urzekły lub przypadły mi do gustu. Doprecyzuję - będą to filmy, które uznam za warte polecenia i dalszego dzielenia się nimi. Czasem mogę zamieścić także obrazy o kontrowersyjnej tematyce lub/i mniej znane, ale zawsze warte poświęconego im czasu. Na pewno znajdzie się film, który komuś się nie spodoba, ale za to ani ja, ani twórcy nie biorą odpowiedzialności. Ilość pozycji będzie ograniczana lub rozszerzana w zależności od zarówno mojego czasu, jak i szczęścia trafienia na filmowe perełki.

Z racji, że mamy sierpień i (przynajmniej teoretycznie) lato, tematyka zestawienia będzie się kręcić w kręgu lekkim i miłosnym, w sam raz na tę porę roku.

Chciałam jeszcze dodać, że cały pomysł na serię zrodził mi się pod wpływem filmu wymienionego na ostatnim miejscu (kolejność przypadkowa). To właśnie ten obraz tak bardzo mi uświadomił, że podobny seans to prawdziwe odkrycie, do którego z chęcią będę wracać.

Rozważna i romantyczna (1995)

O powieści Jane Austen Rozważna i romantyczna słyszał chyba każdy. W ramach jednego z chłodniejszych wieczorów tego lata postanowiłam odkurzyć film powstały na podstawie dzieła pisarki. Ang Lee podjął się wyreżyserowania tego obrazu, natomiast za scenariuszem stoi nie kto inny jak również odtwórczyni głównej roli - Emma Thompson. Cudowny brytyjski klimat, świetna scenografia i kostiumy sprawiają, że z wielką łatwością twórcy przenoszą widza w XVIII-wieczne realia. To jednak specyficznie skrojony damski świat, w którym główne bohaterki starają się podążać za głosem serca w najważniejszej kwestii dla ówczesnych młodych kobiet, czyli w małżeństwie. Nie bez znaczenia pozostaje tło historii, które nieco hartuje postaci i tym samym wzmacnia pozytywny odbiór ich wyborów. Nie jest to z pewnością film dla każdego - to klasyka gatunku, jak i literatury, stanowiąca pewien szablon opowieści. Moim zdaniem na taki seans trzeba mieć odpowiedni nastrój, a w tym lepszym samopoczuciu pozostawi nas on po swoim zakończeniu.

7/10

Nędznicy (1998)

Głośniej z pewnością jest do teraz o nowszej wersji Nędzników, ręki Toma Hoopera. Tymczasem jej młodsza siostra to zupełnie inny świat! Tutaj nie ma słowa o musicalu, a bohaterowie bardziej przypominają tych z krwi i kości niż z fantazji. Kostiumy są stonowane, muzyka spokojniejsza, a fabuła o wiele bardziej poruszająca. Sednem tego obrazu jest właśnie dramat człowieka, którego jeden drobny występek z przeszłości (kradzież jedzenia, ale jednak nieco uzasadniona, bo z głodu) zaważa nad dalszym losem - jego oraz bliskich. Ta ekranizacja powieści Victora Hugo niesie ze sobą ważne przesłania, a także dogłębnie pokazuje piękną relację pomiędzy samotnym mężczyzną a osieroconą dziewczynką, która staje się jego oczkiem w głowie. Film ogląda się niezwykle przyjemnie, nie brakuje trudniejszych emocjonalnie scen, a całość zagrana jest po prostu świetnie - Geoffrey Rush w roli inspektora Javerta przechodzi sam siebie! W sytuacji, gdy znacie tylko późniejszą wersję Nędzników, nadrobienie tej pierwszej wydaje się być wręcz obowiązkowe.

8/10

Planeta singli (2016)

Całkowicie zignorowałam tę polską komedię romantyczną, która przecież jeszcze trochę ponad rok temu gościła na ekranach kin. Szerokim łukiem omijam bezmyślne (bądźmy szczerzy: głupkowate) i słabe komedie, które zamiast bawić i rozluźniać sprawiają, że zazwyczaj tylko się wstydzę i żenuję, że podobne obrazy powstają w Polsce i są obficie promowane. Jaka to ulga jednak aż tak się pomylić! Planeta singli to zdecydowanie jedna z większych niespodzianek dla mnie, bo film został zrealizowany naprawdę solidnie. Ciekawy scenariusz oraz przede wszystkim dobrze ukazane indywidualne i niebanalne sylwetki bohaterów dają efekt taki, że historia wciąga, bawi i kiedy trzeba po prostu wzrusza. Największe ukłony należą się dla niezastąpionej Agnieszki Więdłochy, która wykonuje na ekranie rewelacyjną robotę. A powodów do oglądnięcia tej produkcji jest jeszcze więcej, chociażby całkiem nieźle dobrane utwory muzyczne, poruszające więzi międzyludzkie czy też swoisty pomost między przeszłością a współczesnością (pod kątem moralnym, technologicznym etc). Ja się bawiłam świetnie podczas seansu, a lekka schematyczność czy też naiwność niektórych scen zupełnie mi w tym nie przeszkodziły.

8+/10

Zapraszam do śledzenia mojego konta na filmwebie. Inspirujmy się nawzajem filmowo! :)