W spirali (2015)

Reżyseria: Konrad Aksinowicz
Scenariusz: Konrad Aksinowicz, Julita Olszewska
Gatunek: Dramat
Produkcja: Polska
Czas trwania: 70 minut

Obsada:
Katarzyna Warnke: Agnieszka
Piotr Stramowski: Krzysztof
Olga Bołądź: Joanna
Antoni Królikowski: Klimek

Ile jesteś w stanie poświęcić, aby naprawić kryzys w związku? I czym tak naprawdę jest miłość? Z takimi zagadnieniami próbuje zmierzyć się twórca nowego filmu „W spirali” – Konrad Aksinowicz, który dokładnie analizuje etapy kryzysu w małżeństwie. Brzmi banalnie? Cóż, z całą pewnością tak nie jest, a cała historia została przedstawiona w sposób, który niejednego zaskoczy i zadziwi.

Agnieszka jest producentką filmową, a jej mąż Krzysztof aktorem. Razem tworzą tylko z pozoru dobrze dobraną parę, gdyż w ich wspólnym życiu już dawno brak namiętności i czułości, które ustąpiły miejsca wzajemnej nienawiści i uszczypliwościom. W takim związku kryzys stoi na kryzysie, a sytuacja dodatkowo się komplikuje, kiedy plotkarska prasa odkrywa romans Krzysztofa. Mężczyzna razem z żoną musi udać się w zaciszne miejsce, z dala od ludzi, aby załagodzić skandal. Po drodze zabierają ze sobą tajemniczego autostopowicza, który proponuje w podzięce za transport uzdrowienie ich relacji. W jakim stopniu można ufać nieznajomym?

Po oglądnięciu zwiastuna naszły mnie skojarzenia z filmografią Larsa von Triera. Mrok i ciągły niepokój tak charakterystyczne dla jego filmów dały się odczuć również w najnowszym filmie Konrada Aksinowicza. Jako fanka pierwszego z reżyserów wprost nie mogłam się doczekać seansu. I przyznaję, że doznałam ogromnego zaskoczenia. „W spirali” z każdą sekundą coraz mocniej mnie wciągało i nie dawało szans na znudzenie, a w swojej formie mocno nawiązywało do uwielbianego przeze mnie „Borgmana” w reżyserii Alexa van Warmerdama. Świetnie napisany scenariusz, dynamiczna muzyka i cudowne widoki to najmocniejsze atuty obrazu Aksinowicza. Reżyser w niesamowity sposób poprowadził fabułę, która ciągle się rozwija, zaskakuje i zmienia. Jej spiralna struktura znakomicie się sprawdza, potęgując tylko uporządkowany chaos, tajemniczość i złożoność relacji. Przez to również stosunki pomiędzy bohaterami nabierają dodatkowych urozmaiceń i odsłon. A do tego wspaniałe widoki okolic Zieleńca (województwo dolnośląskie) zapierają dech w piersiach. To tylko dowód na to, jak Polska jest piękna i warta odkrycia.

W swoich rolach aktorzy wypadają dobrze, choć ciężko jest to właściwie ocenić, biorąc pod uwagę fakt, że to fabuła jest głównym napędem tego filmu. Na pierwszy plan znacznie wybija się Katarzyna Warnke, która swoją kreacją przyciągnęła większość mojej uwagi. Grana przez nią postać Agnieszki to kobieta zaczepna, pewna swojego i jednocześnie zupełnie nieradząca sobie ze swoim związkiem. Jest samotna, potrzebuje ciepła, ale też nie potrafi okazać w łatwy sposób czułości drugiej osobie. Wciąż niepewny swojego talentu Krzysztof walczy o każdy nowy angaż w filmie. Różnica wieku pomiędzy małżonkami w tym przypadku działa tylko na ich niekorzyść, jako że nie potrafią oni ze sobą normalnie porozmawiać i rozwiązać nagromadzonych problemów. W takiej sytuacji pojawienie się na drodze nieznajomego wydaje się być dla tej dwójki zbawieniem od własnego towarzystwa.

„W spirali” to film nietypowy i ambitny. W swoim niskobudżetowym wykonaniu zaskakuje bardzo dobrym poziomem. Poszczególne ujęcia kamery odpowiadają dosyć wysokiej jakości, a praca twórców jest godna podziwu. Wykorzystanie środowiska naturalnego w obrazie jest kluczowe, a w połączeniu ze świetnym scenariuszem tworzy niezapomnianą historię. Wraz z biegiem filmu coraz trudniej zdecydować co dzieje się przypadkowo, a co jest działaniem celowym. Sprawia to, że dzieło ogląda się z przyjemnością, lekkim niepokojem i ciekawością. Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona tak dobrą realizacją filmu, niemal pod każdym aspektem. Choć treść wymaga znacznego angażu widza, to jej całość jest zdecydowanie warta poznania.

Moja ocena: 8+/10